Autorët dhe aktorët ‘të uritur’, gjithçka ka ndaluar, qyteti duket se është në një pandemi
Ata po na mbytin”, thotë skenaristi Hunter Covington përpara Universal Studios. Në krah të tij, gruaja e tij Stacy Traub, gjithashtu një skenariste dhe e nominuar për Emmy, u takua në një protestë në vitin 2007, gjatë grevës së fundit të shkrimtarëve të filmave dhe TV kundër Studios.
“Që atëherë situata vetëm është përkeqësuar – thotë ajo – Na shtrydhin si limon dhe marrim çeqe për një grusht dollarë për të drejtat e veprave që marrin miliona shikime në internet. Mbajtja e një familjeje me tre fëmijë është bërë një lojë prestigji”.
Ata janë dy zërat e mijërave që kanë parakaluar çdo ditë nëpër portat e kompanive kryesore tradicionale, Netflix dhe Amazon, që nga 2 maji, kur kontrata për kategorinë skadoi pa pasur një marrëveshje për të renë.
Kanë kaluar 100 ditë: një prag i rëndësishëm në një qytet që ende kujton me tmerr grevën e 15 viteve më parë, e zgjidhur me firmën mes palëve në ditën e njëqindtë.
Këtë vit, marrëveshja duket e largët, duke qenë se në më shumë se tre muaj, prodhues dhe protestues janë takuar vetëm një herë. Bllokimi aktual ka të gjithë potencialin për të kapërcyer më të gjatën në historinë e Hollivudit: 154 ditë në 1988.
Me shërbimet e transmetimit që janë mjeshtër dhe inteligjenca artificiale që tashmë hyjnë në sektor, në lojë nuk janë vetëm rritjet e pagave dhe garancitë për kontratat, por i gjithë modeli i industrisë së argëtimit, i cili duhet të vendosë se si të llogaritë pagat dhe honoraret për punët me sukses i padukshëm në platforma dhe si të përdoret softueri që imiton dhe zëvendëson krijimtarinë e punëtorëve nga mishi dhe gjaku.
“Tani nuk ka asgjë”, thotë Rachael Ferrara e cila është një skenografe dhe nuk ka pasur asnjë angazhim muajt e fundit: “Setet u shtynë dhe më pas u pezulluan plotësisht. Wga dhe Sag kanë të drejtë, por unë jam shumë e shqetësuar”. Rasti i saj nuk është një rast i izoluar.
Sindikata që bashkon punëtorët e kinemasë (Iatse) dhe që përfaqëson pothuajse 170,000 skenografë, operatorë kamerash, inxhinierë tingulli, montazhe, grimerë apo kostumografë, ndërsa nuk janë në grevë, ka ndarë 4 milionë dollarë për një fond solidariteti për anëtarë që janë në gjendje të rëndë.
“Efektet e dhimbshme të grevës mbi anëtarët tanë nuk mund të injorohen – tha presidenti i Iatse Matthew D. Loeb – Por kjo luftë është e nevojshme dhe mbështetja jonë kolektive shkon për aktorët dhe shkrimtarët”.
Natyrisht, disa sindikata janë më të pasura se të tjerat. “Industria e argëtimit është në krizë dhe Fondacioni Sag-Aftra po përpunon më shumë se 30 herë numrin normal të kërkesave për ndihmë urgjente,” tha presidentja e saj Courtney B. Vance, duke njoftuar mbledhjen prej 15 milionë dollarësh për yllin e filmit për kolegët në nevojë.
