Këtë herë Vladimir Putin ka vendosur të tregojë të gjithë fuqinë e tij për të hequr qafe një armik tjetër të brendshëm.
Avioni në të cilin udhëtonte Yevgney Prigozhin u rrëzua teksa po fluturonte mes Moskës dhe Shën Petersburgut, saktësisht dy muaj pas shpalljes së marshimit drejt Moskës nga kreu i Wagner.
Me të vdiq edhe dora e tij e djathtë Dmitry Utkin.
Një demonstrim i forcës për të prerë kokën e asaj që më së shumti, në muajt e fundit, ka minuar fuqinë e Kremlinit, duke marrë shpesh shumë mbështetje. Ai nuk është kundërshtari i parë dhe, ndoshta, nuk do të jetë i fundit që do të bjerë nën sëpatën e carit: që kur u bë president, ky është fati që pret ata që nuk janë dakord me të ose, më keq akoma, janë kundër tij,
Një vdekje e dhunshme pësoi edhe Boris Nemtsov, ish-zëvendëskryeministër, i vrarë në moshën 55-vjeçare në vitin 2015 me një armë zjarri teksa ecte mbi një urë në Moskë, afër Kremlinit. Nemtsov pagoi shtrenjtë për kritikat për aneksimin e njëanshëm të Krimesë në 2014.
Lideri çeçen Ramzan Kadyrov u akuzua gjithashtu për marrëveshje në vdekjen e tij, i cili padyshim i mohoi akuzat.
Në vitin 2006 Alexander Litvinenko, një ish-oficer i KGB-së, i cili u bë shtetas britanik dhe kundërshtar i presidentit rus, u helmua.
Poloniumi u përdor për ta vrarë atë në një hotel në Londër, ku ai kishte takuar dy burra: ish-spiuni vdiq disa javë më vonë në vuajtje torturuese.
Por mes viktimave të Kremlinit nuk ka vetëm kundërshtarë politikë apo ish-spiunë.
Në listë janë edhe gazetarët.
Më 7 tetor 2006, ishte kryevepra “Rusia e Putinit” ajo që shënoi dënimin me vdekje të gazetares së Novaya Gazetës, Anna Politkovskaya, e vrarë para shtëpisë së saj në Moskë në ditëlindjen e liderit rus. Faji i tij ishte të kritikonte trajtimin rus të situatës në Çeçeni. Gjyqësori rus hetoi Boris Berezovsky: më 23 mars 2013 oligarku u gjet i varur në shtëpinë e tij në Sunninghill (Mbretëria e Bashkuar), por gjyqtarët anglezë nuk ishin në gjendje të përcaktonin nëse ishte vërtet vetëvrasje.
Pas Politkovskaya, Kremlini heshti gjithashtu një gazetare tjetër të Novaya Gazetës, Anastasia Baburova, e cila u vra në janar 2009 së bashku me avokatin e të drejtave të njeriut Stanislav Markelov ndërsa ishin në rrugët e Moskës.
Pastaj ka nga ata që Kremlini nuk do të ishte në gjendje t’i vriste. Ashtu si Alexei Navalny, i burgosur për dy vjet dhe i dënuar së fundmi me nëntëmbëdhjetë për “ekstremizëm”. Navalny u helmua për herë të parë në vitin 2020 me agjentin nervor novichok – inteligjenca perëndimore ka drejtuar gishtin nga shërbimet ruse – por besnikët e tij betohen se ai tani po i nënshtrohet të njëjtit trajtim pas hekurave përmes një substance me çlirim të ngadaltë të futur në ushqim.
Kushdo që nuk është në burg ose nuk është vrarë, është arratisur ose vetë internuar jashtë shtetit. Mes tyre janë edhe ish-manjati i naftës Mikhail Khodorkovsky dhe prezantuesi televiziv Maxim Galkin.
Khodorkovsky jeton në Londër pasi kreu 10 vjet burg dhe tani financon projekte mediatike kritike ndaj Kremlinit.
Galkin, bashkëshorti i ikonës ruse të popit Alla Pugacheva, jeton në Izrael dhe është bërë një nga zërat kundër ofensivës ukrainase në mediat sociale.
Ai konsiderohet nga Moska “agjent i huaj”, si të gjithë ata që nuk mendojnë si Kremlini/ANSA
