Shkencëtarët kanë zbuluar se mpiksjet e gjakut mund të jenë shkaku i problemeve të vazhdueshme njohëse te pacientët me Covid.
Studiuesit në Universitetin e Oksfordit ekzaminuan testet e gjakut nga 1,837 njerëz që ishin shtruar në spital me virusin për të gjetur biomarkues të mundshëm qw lidhen me probleme të mëvonshme, duke përfshirë probleme serioze dhe të vazhdueshme me përqendrimin dhe kujtesën.
Biomarkerët janw përcaktuar nga Instituti i Kërkimit të Kancerit si një masë biologjike që mund të përdoret për të zbuluar ose monitoruar një veçori të një sëmundjeje.
Në studimin e Oksfordit, shkencëtarët identifikuan dy biomarkues të veçantë në pacientët me Covid: një proteinë të quajtur fibrinogjen dhe një fragment tjetër proteine të quajtur D-dimer. Të dyja janë të përfshira në koagulimin e gjakut.
Kujtesa e pjesëmarrësve u vlerësua gjithashtu në gjashtë dhe 12 muaj pas shtrimit në spital duke përdorur një test formal dhe duke i pyetur ata pwr pikëpamjen e tyre subjektive për kujtesën.
Një pjesëmarrëse në studim tha: “Që nga koha qw u swmura vuaj edhe nga mjegullimi i trurit, lodhja e shkaktuar nga përqendrimi, fjalori i dobët, kujtesa e dobët. Unë nuk jam në gjendje të përpunoj nw sasinë dhe shkallën e punës siq e bwja më parë”.
Dr Max Taquet, i departamentit të psikiatrisë në Universitetin e Oksfordit, tha: “Fibrinogjeni mund të veprojë drejtpërdrejt në tru dhe enët e tij të gjakut, ndërsa D-dimeri shpesh reflekton mpiksjen e gjakut në mushkëri dhe problemet në tru mund të jenë për shkak të mungesës së oksigjenit. Në përputhje me këtë mundësi, njerëzit që kishin nivele të larta të D-dimerit ishin jo vetëm në një rrezik më të lartë të mjegullimi tw trurit, por edhe në një rrezik më të lartë të problemeve të frymëmarrjes.
“Qëllimi përfundimtar është të jemi në gjendje të parandalojmë dhe të kthejmë mbrapsht problemet njohëse që shihen te disa njerëz pas infektimit me COVID-19. Megjithëse rezultatet tona janë një përparim i rëndësishëm në kuptimin e bazës së këtyre simptomave, nevojiten më shumë kërkime për shkaqet dhe efektet përpara se të propozojmë dhe testojmë ndërhyrjet.”
Profesori Paul Harrison, nga Universiteti i Oksfordit, i cili mbikëqyri studimin, tha: “Identifikimi i parashikuesve dhe mekanizmave të mundshëm është një hap kyç për të kuptuar mjegullimin e trurit pas COVID-19. Ky studim jep disa të dhëna të rëndësishme.”
