Udhëheqësit e BE-së përveç Viktor Orbanit të Hungarisë thonë se janë të gatshëm të rrisin presionin ndaj Rusisë përmes sanksioneve të mëtejshme, pasi bisedimet e samitit ekspozuan një ndarje gjeografike për riarmatimin e Evropës. Në takimin në Bruksel, blloku ra dakord se ishte gati të vendoste sanksione të mëtejshme ndaj Rusisë dhe të forconte masat ekzistuese pas bisedimeve me Volodymyr Zelenskyy të Ukrainës, i cili iu bashkua me lidhje video.
Shfaqja e unitetit u dëmtua nga refuzimi i Orban për të mbështetur një tekst të BE-së që deklaronte mbështetje për Ukrainën, ku thuhej se Këshilli Evropian i bën thirrje Rusisë të tregojë vullnet të vërtetë politik për t’i dhënë fund luftës. Kryeministri hungarez refuzoi gjithashtu të mbështesë qëndrimin e BE-së dy javë më parë.
Besimi në rritje i Orbanit në largimin nga BE-ja në Ukrainë ngre pyetje në lidhje me aftësinë e bllokut për të vendosur sanksione të reja dhe për të rinovuar ato ekzistuese, megjithëse diplomatët ngushëllohen nga fakti që Hungaria ka pranuar gjithmonë planet në fund.
Jens Stoltenberg, ish -sekretari i përgjithshëm i NATO-s, i cili muajin e kaluar u rikthye në qeverinë norvegjeze si ministër i financave, tha se pasiguria mbi angazhimin e SHBA ndaj aleancës transatlantike nuk ishte një arsye për të “hequr dorë nga NATO”, por një motivim për vendet evropiane dhe Kanadanë për të rritur kontributet e tyre. Stoltenberg tha se pavarësisht nëse SHBA vendosi të reduktonte kontributet e saj në NATO, ishte thelbësore që anëtarët e tjerë të NATO-s të “qëndronin së bashku” dhe “të rriteshin”.
Kaja Kallas, shefja e politikës së jashtme të BE-së, e cila drejtoi nismën, tani po u bën thirrje vendeve anëtare të ofrojnë 2 milionë predha me vlerë 5 miliardë euro, një ulje e planit të saj origjinal që parashikonte që çdo vend të kontribuonte me ndihmë ushtarake bazuar në madhësinë e ekonomisë së tij.
Kallas pranoi se plani nuk kishte fituar mbështetje universale: “Për çdo vend është politika e brendshme, gjithashtu mirëkuptimi i publikut për atë që duhet bërë dhe kjo është e ndryshme në çdo shtet anëtar”.
Bisedimet e BE-së për një plan prej 800 miliardë eurosh për të siguruar që Evropa mund të pengojë çdo pushtues të mundshëm deri në vitin 2030, po ekspozojnë linjat e gabimeve gjeografike mbi riarmatimin e Evropës. Kryeministri i Polonisë, Donald Tusk, tha se samiti i BE-së kishte të bënte me finalizimin e fazës së parë të projektit ndoshta më të rëndësishëm në dekada: ta bëjnë Evropën të sigurt, të armatosur dhe të bashkuar kundër kërcënimit rus.
Spanja dhe Italia, të cilat të dyja shpenzojnë nën objektivin prej 2% të NATO-s për mbrojtjen, thonë se Evropa nuk mund të anashkalojë kërcënimet e tjera për sigurinë. Spanja po kërkon një përkufizim më të gjerë të shpenzimeve të mbrojtjes për të përfshirë sigurinë kibernetike, antiterrorizmin dhe përpjekjet për të luftuar krizën klimatike.
Kryeministri grek, Kyriakos Mitsotakis, tha se BE-së i duhet “një diskutim më serioz” mbi “dhënien e granteve për shtetet anëtare evropiane, në mënyrë që të bëjnë investimet e rëndësishme që ata duhet të bëjnë”. Holanda dhe Gjermania kundërshtojnë çdo borxh të përbashkët që do të përdoret për të krijuar grante të tilla.
