Ish-kampioni i peshave të rënda, George Foreman, i cili u përball me Muhammad Ali në ndeshjen legjendare “Rumble in the Jungle” të vitit 1974, përpara se të rifitonte titullin dy dekada më vonë, ndërroi jetë të premten në moshën 76-vjeçare, njoftoj familja e tij.
I njohur me dashamirësi si Big George, Foreman la shkollën si adoleshent dhe përfundimisht u bë medalist i artë olimpik dhe një ikonë e boksit. Gjatë karrierës së tij profesionale, ai zhvilloi 81 ndeshje, duke arritur 76 fitore, nga të cilat 68 me nokaut.
Përtej karrierës së tij në boks, ai u bë sinonim me “George Foreman Lean Mean Fat-Reducing Grilling Machine,” ku u shfaq i buzëqeshur dhe i afrueshëm në reklamat televizive, duke fituar famë edhe jashtë ringut të boksit.
I lindur në Teksas më 10 janar 1949, Foreman e kaloi fëmijërinë e tij në Hjuston. Njeriu që e rriti shpesh ishte i munguar dhe i dehur. Foreman zbuloi se J. D. Foreman nuk ishte babai i tij biologjik vetëm pasi fitoi titullin kampion bote në peshat e rënda, kur babai i tij i vërtetë, një veteran i dekoruar i Luftës së Dytë Botërore, kontaktoi me të.
Në adoleshencë, Foreman u përfshi në krime dhe braktisi shkollën në moshën 16-vjeçare. Në Lojërat Olimpike të Meksikës në vitin 1968, 19-vjeçari Foreman fitoi medaljen e artë në kategorinë e super-peshave të rënda.
Ndërsa festonte fitoren e tij, vetëm disa ditë pasi atletët afro-amerikanë Tommie Smith dhe John Carlos bënë përshëndetjen e fuqisë së zezë pas finales së 200 metrave, Foreman valëviti një flamur amerikan në ring.
Me një gjatësi prej 1.93 m, “Big George” ishte më i madh dhe më i fuqishëm se boksierët më të njohur të epokës së tij. Ai ishte i shkathët në këmbë dhe u ngjit në renditjen profesionale deri në momentin kur fitoi një shans për titullin kundër kampionit Joe Frazier, të cilin e mposhti brenda vetëm dy raundesh.
Kur u përball me Ali në mbrojtjen e tij të tretë të titullit në tetor 1974 në Kinshasa, Foreman kishte një rekord të pamposhtur prej 40 ndeshjesh profesionale.
Ai kishte përfunduar në mënyrë vendimtare të gjitha, përveç tre prej këtyre dueleve, dhe ende nuk kishte zhvilluar një qëndrueshmëri të mjaftueshme.
Strategjia “rope-a-dope” e Ali-t e lodhi Foremanin, duke e mposhtur atë në tetë raunde. Kjo humbje dëmtoi reputacionin e tij si një figurë frikësuese, veçanërisht në sytë e tij. Përpjekja e tij për një tjetër shans për titull përfundoi kur ai u mund me pikë nga pretendenti Jimmy Young në mars 1977, në një natë përvëluese në Porto Riko.
Foreman u sëmur pas asaj ndeshjeje dhe pretendoi se ndjeu Zotin duke e nxitur të ndryshonte jetën e tij. Ai u tërhoq nga boksi në moshën 28-vjeçare dhe u bë pastor i shuguruar.
Kur njoftoi rikthimin e tij në ring një dekadë më vonë, ai ishte tullac, pasi dikur kishte pasur një stil flokësh Afro, dhe dukej më i shëndoshë sesa në formë, duke bërë që shumë ta shihnin rikthimin e tij si një marifet për publicitet. Më vonë ai shpjegoi se i duhej para për të mbështetur qendrën e tij për të rinjtë.
Gjatë tre viteve të ardhshme, ai mori pjesë në 21 ndeshje, kryesisht kundër kundërshtarëve më të dobët, duke ruajtur një rekord të pamposhtur dhe duke fituar 20 prej tyre me nokaut.
Duke qenë një figurë e rëndësishme në një divizion të dobësuar dhe të përçarë, ai fitoi një shans për titullin kundër Evander Holyfield në vitin 1991 dhe më pas kundër Tommy Morrison dy vjet më vonë, duke i humbur të dyja me pikë.
Në nëntor të vitit 1994, ai u përball me Michael Moorer, i cili së fundmi kishte rrëzuar nga froni Holyfieldin. Me të njëjtat pantallona të shkurtra që kishte veshur 20 vjet e gjashtë ditë më parë kundër Ali-t, Foreman ishte duke humbur me pikë kur dha një goditje nokauti ndaj Moorer-it në raundin e 10-të.
Në moshën 45 vjeç e 299 ditë, ai u bë kampioni më i vjetër i peshave të rënda në histori.
Fillimisht ai u hoq nga titulli i ëBA-së dhe më pas i IBF-së për refuzimin e ndeshjeve kundër sfiduesve të përcaktuar, megjithatë ai fitoi edhe tre ndeshje të tjera dhe mbajti titullin e kampionit “lineal” të botës derisa humbi me pikë ndaj Shannon Briggs në vitin 1997, në moshën 48-vjeçare, duke u tërhequr përfundimisht nga sporti.
Foreman u martua katër herë, duke pasur dhjetë fëmijë dhe duke birësuar dy të tjerë. Ai i quajti të pestë djemtë e tij George Edëard, duke shpjeguar se donte që ata të kishin një lidhje mes tyre.
