Në një ditë të rëndësishme për historinë e barazisë gjinore dhe të ushtrisë amerikane, më 8 korrik 1948, Forca Ajrore e Shteteve të Bashkuara pranoi për herë të parë rekrute femra në radhët e saj, përmes një programi të veçantë të quajtur “Gratë në Forcat Ajrore” (WAF – Women in the Air Force).
Kjo ngjarje historike erdhi pas një vendimi të guximshëm politik: Presidenti Harry S. Truman nënshkroi Aktin për Integrimin e Grave në Forcat e Armatosura, një hap që i hapi rrugë pjesëmarrjes zyrtare të grave në shërbimin ushtarak në kohë paqeje – për herë të parë në historinë e SHBA-së.
Programi WAF u krijua për të strukturuar dhe lehtësuar përfshirjen e grave në Forcat Ajrore, që në atë kohë ishin ndarë rishtazi nga Ushtria e SHBA-së si një degë më vete. Përmes këtij programi, gratë morën trajnim profesional dhe u angazhuan në role mbështetëse, administrative dhe teknike – megjithëse ende nuk kishin qasje të plotë në të gjitha fushat e shërbimit ushtarak.
Pas gati tre dekadash funksionimi, më 1976, programi WAF u mbyll zyrtarisht. Kjo ndodhi kur Forcat Ajrore filluan të pranonin gratë në mënyrë të barabartë me burrat, pa pasur nevojë për ndonjë program të veçantë. Ky ndryshim shënoi një tjetër kapitull të rëndësishëm në avancimin e barazisë gjinore në forcat e armatosura amerikane.
Sot, gratë përbëjnë një pjesë thelbësore të Forcave Ajrore të SHBA-së, duke shërbyer në çdo pozicion – nga teknike dhe pilote, e deri në pozita komandimi. Ajo që nisi më 8 korrik 1948 si një eksperiment i guximshëm, është sot një realitet i përditshëm në shërbimin ushtarak amerikan.
