Kievi zyrtar është i zhgënjyer me mospërparimin në fushën e betejës kundër Rusisë ashtu siç ka shpresuar. E po ashtu është edhe në ankth, nëse aleatët, para së gjithash Shtetet e Bashkuara të Amerikës, do të vazhdojnë ta financojnë luftën
(AP) – Viti filloi me shpresa të mëdha për trupat ukrainase që planifikonin një kundërofensivë kundër Rusisë. Ajo përfundoi me zhgënjim në fushën e betejës, me një humor gjithnjë e më të zymtë midis trupave dhe me ankth për të ardhmen e ndihmës perëndimore për përpjekjet e luftës të Ukrainës.
Në mes, pati një rebelim jetëshkurtër në Rusi, një shembje dige në Ukrainë dhe derdhje e shumë gjaku në të dyja anët e konfliktit.
Qe njëzet e dy muaj prej kur nisi pushtimin, Rusia ka rreth një të pestën e Ukrainës në kontrollin e saj dhe vija e frontit prej rreth 1 mijë kilometrash mezi ka lëvizur këtë vit.
Presidenti rus, Vladimir Putin, po zhvillon një lojë pritjeje, dy vjet pas një lufte që rezultoi të ishte një llogaritje e gabuar dhe e kushtueshme nga Kremlini. Ai po vë bast se mbështetja e Perëndimit do të shkërmoqet gradualisht, e copëtuar nga ndarjet politike, e gërryer nga lodhja e luftës dhe e hutuar nga kërkesat e tjera, si kërcënimi i Kinës ndaj Tajvanit dhe lufta në Lindjen e Mesme.
Pikëpamja politike ndërkombëtare mund të kthehet ndjeshëm në favor të Putinit pas zgjedhjeve të nëntorit të ardhshëm në Shtetet e Bashkuara – deri tani furnizuesi më i madh ushtarak i Ukrainës dhe ku disa kandidatë republikanë po përpiqen të pakësojnë mbështetjen për luftën
Pothuajse gjysma e publikut amerikan beson se vendi po shpenzon shumë për Ukrainën, sipas sondazhit të publikuar në nëntor nga Qendra për Hulumtimin e Çështjeve Publike të Associated Press-NORC.
Nga kjo mund të përfitojë Putini, thonë analistët, pasi ai kërkon që të paktën të mbajë Ukrainën në harresë dhe ta detyrojë atë të pranojë një marrëveshje të keqe për t’i dhënë fund luftës. Putini njoftoi në fillim të dhjetorit se do të kandidojë për rizgjedhje në mars, duke garantuar mbajtjen e kontrollit të tij represiv në Rusi për të paktën gjashtë vjet të tjerë.
Sanksionet perëndimore janë therëse, por nuk e gjymtojnë ekonominë ruse. Forcat ruse janë ende duke diktuar shumë nga ajo që po ndodh në fushën e betejës, ku linjat e saj mbrojtëse përmbajnë fusha të minuara deri në 20 kilometra të thella, e që e kanë penguar edhe kundërsulmin e Ukrainës.
Putini siguroi një fitore që e donte dëshpërimisht, në maj, në luftën për qytetin e bombarduar të Bakhmutit, beteja më e gjatë dhe më e përgjakshme e luftës. Ishte një trofe për t’ua treguar rusëve, pasi me ofensivën dimërore të ushtrisë së tij dështoi të merrte qytete dhe qyteza të tjera të Ukrainës përgjatë vijës së frontit.
Një kryengritje në qershor nga grupi mercenar Wagner ishte sfida më e madhe për autoritetin e Putinit në më shumë se dy dekadat e tij në pushtet. Por rezultoi e kundërt. Putini e çaktivizoi revoltën dhe e mbajti besnikërinë e forcave të tij të armatosura, duke ripohuar kontrollin e tij mbi Kremlinin.
Shefi i Wagner-it dhe udhëheqësi i rebelimit, Yevgeny Prigozhin, u vdiq në një aksident misterioz me avion. Dhe çdo mospajtim publik për luftën u zhduk shpejt nga autoritetet ruse.
Megjithatë, Putini ka hasur në pengesa. Gjykata Ndërkombëtare Penale, lëshoi një urdhërarrest për të në mars, për krime lufte, duke e akuzuar atë për rrëmbimet e fëmijëve nga Ukraina. Kjo e bëri të pamundur që ai të udhëtonte në shumë vende.
Ukraina ka marrë deri më tani, rreth gjysmën e tokës që forcat e Kremlinit kontrollonin në fillim të pushtimit të tyre në shkallë të plotë, në shkurt të vitit 2022, sipas SHBA-së, por do të jetë e vështirë të fitojë më shumë.
Arritja e madhe ukrainase është shumë larg ambicieve të saj, edhe pse vendet perëndimore i kanë dhënë Kievit një shumëllojshmëri armësh dhe trajnimesh.
Nga ana e saj, Ukraina ka dëshmuar se është në gjendje të godasë linjat e armikut, madje duke goditur Moskën me dronë me rreze të gjatë.
Për Ukrainën, sfida është sigurimi i burimeve të një operacioni tjetër sulmues. Trupat e saj janë të motivuara, por të rraskapitura, thonë analistët.
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelenskyy ka lobuar pa u lodhur te liderët perëndimorë që të vazhdojnë t’i ndihmojnë, i vetëdijshëm se vendi i tij është linja e shpëtimit për vendet tjera. Ai ka udhëtuar në Wshington tri herë në dy vitet e fundit.
Presidenti i SHBA-së, Joe Biden, udhëtoi për në Kiev shkurtin e kaluar për të treguar solidaritetin perëndimor. Ai dëshiron që Kongresi të japë 50 miliardë dollarë shtesë për luftën në Ukrainë.
Megjithatë, mbështetja për Kievin tregon shenja rrënimi. Propozimi i Bidenit ka ngecur në një Senat të ndarë.
Zelenskyy shënoi një fitore diplomatike në fund të vitit kur Bashkimi Evropian i ofroi Ukrainës përshpejtimin e bisedimeve për anëtarësimin në bllok. Por edhe ai triumf u zbeh nga të kuptuarit se procesi mund të zgjasë me vite, sikur edhe anëtarësimi në NATO.
Dhe mohimi i BE-së për 50 miliardë euro ndihmë për ekonominë e shkatërruar ukrainase, ishte zhgënjyes për Kievin.
