Ky qytet me shtëpi lundruese, i njohur si Kopshti i Edenit, Venecia Mesopotamiane ose Ma’dan, ishte një zonë ligatinore në Irakun jugor. Emri i këtyre shtëpive lundruese ishte “mudhif” dhe ndërtimi i tyre zakonisht bëhej në më pak se tre ditë. Është gjithashtu e rëndësishme që ato janë ndërtuar pa përdorur asnjë gozhdë, xham apo dru. Edhe ishujt në të cilët ngriheshin shtëpitë ishin bërë me baltë.
Edhe pse është një metodë ndërtimi që përdoret për mijëra vjet, strukturat janë gati të zhduken. Kjo është për shkak të situatës politike në vend. Gjatë kryengritjeve të vitit 1991, Sadam Huseini thau ligatinat në Irakun jugor për të ndëshkuar arabët e moçaleve (njerëzit që jetonin në mudhifs) për mbështetjen e kryengritjes dhe sigurimin e strehimit për rebelët. Si rezultat, Venecia e Mesopotamisë u shndërrua në një shkretëtirë pasi fshatrat u dogjën dhe uji i mbetur u helmua. Ndërsa banorët, ata duhej të shkonin në kampet e refugjatëve iranianë.
Për fat të mirë, një proces rimëkëmbje ka filluar në vitin 2003, pas pushtimit të Irakut nga SHBA. Thatësirës i erdhi fundi dhe arabët mash kanë filluar të kthehen në atdhe. Megjithatë, edhe sot vazhdon të ketë problem me ujë të pastër dhe kanalizimet janë të dobëta. Edhe pse mund të thuhet se kjo trashegimi është shpëtuar, procesi i restaurimit të ekosistemit mund të zgjasë shumë.
