Më 7 qershor 1929, qyteti i Vatikanit fitoi sovranitetin e tij, duke përmbyllur procesin e nisur me Paktet Laterane me të cilat regjimi fashist mbylli çështjen romake, e cila u hap me aneksimin e Shteteve Papale brenda Mbretërisë së Italisë.
Duke i dhënë Kishës territorin e saj, synimi ishte t’i jepej asaj autoritet në nivel ndërkombëtar, për të mundësuar një përcjellje më të madhe të mesazhit të saj dhe për ta bërë atë selinë e saj në asambletë më të rëndësishme botërore. Vatikani është shteti më i vogël i pavarur në botë si për nga popullsia (836 banorë) ashtu edhe për nga shtrirja territoriale (0.44 km²), por në të njëjtën kohë është edhe në vendin e dytë në Evropë për nga dendësia e popullsisë. Qyteti i Vatikanit është një enklavë në territorin e Republikës Italiane, e futur në strukturën urbane të qytetit të Romës. Në shtet ka një regjim monarkie absolute zgjedhore të tipit patrimonial të kryesuar nga Papa.
Gjuha zyrtare e Shtetit të Qytetit të Vatikanit është italishtja, ndërsa latinishtja është gjuha e zgjedhur nga Selia e Shenjtë. Shteti i qytetit të Vatikanit prodhon monedhën e tij, por si rezultat i bashkimit doganor dhe monetar me Italinë, ai miraton euron, e cila në tetë prerjet e monedhave metalike mban figurën e Papës në fuqi ose nënshtetasit e Vatikanit në anën dhe çështjet kombëtare, pullat e veta të përdorshme për shërbimin postar në të gjithë botën (por padyshim vetëm me dërgesë nga Posta e Vatikanit). Hyrja brenda Vatikanit është e mundur vetëm për ata që kanë shtetësi ose për ata që kanë autorizim. Piazza San Pietro, për shkak të rëndësisë së saj fetare, pavarësisht se është pjesë e enklavës, ka një status të veçantë me lirinë e hyrjes.
