Në një kohë kur Kosova po përballet me një bllokadë të zgjatur politike, zërat kritikë nga jashtë kufijve po bëhen gjithnjë e më të fortë. Profesori amerikan i marrëdhënieve ndërkombëtare, Alon Ben Meir, ka goditur fort – duke e cilësuar situatën në Prishtinë si një “uzurpim të rrezikshëm të demokracisë”. Dhe kur një demokraci e brishtë sfidohet jo nga kriza ekonomike apo tensionet me fqinjët, por nga vetë mungesa e funksionimit institucional, ka vend për alarm.
Në çdo sistem demokratik, zgjedhjet kombëtare kanë një qëllim të qartë: formimin e një qeverie legjitime që pasqyron vullnetin e qytetarëve. Në Kosovë, ky proces është bllokuar tashmë për katër muaj, ndërsa vendi funksionon me një qeveri në detyrë. Për një shtet të vogël me plagë të hapura ekonomike dhe tensione të pandërprera me Serbinë, kjo është më shumë se një krizë – është një paralizë e vetë shtetit.
Profesori Ben Meir nuk flet si një komentues i rastësishëm. Fjalët e tij mbartin peshën e një njohësi të marrëdhënieve ndërkombëtare dhe të stabilitetit ballkanik. Ai i bën thirrje kryeministrit në detyrë, Albin Kurti, të lë mënjanë logjikën e konfrontimit dhe të marr përgjegjësinë për të zhbllokuar këtë situatë.
Në mesin e kaosit, ka ardhur një propozim nga lideri i LDK-së, Lumir Abdixhiku: krijimi i një qeverie uniteti kombëtar të përkohshme, të udhëhequr nga një figurë neutrale dhe profesionale. Sipas Ben Meir, kjo ide meriton më shumë sesa një shikim të shpejtë – ajo duhet të vendoset në qendër të debatit politik. Jo për të kënaqur ambiciet e radhës, por për të rikthyer funksionalitetin institucional dhe për të përgatitur terrenin për zgjedhje të ndershme dhe gjithëpërfshirëse.
Kosova ndodhet në një moment kritik. Për të shmangur pasojat politike që paralajmëron Ben Meir, liderët e vendit duhet të heqin dorë nga logjika e përfitimit afatshkurtër dhe të veprojnë në emër të stabilitetit kombëtar. Sepse në një demokraci të re, asgjë nuk është më e rëndësishme sesa kredibiliteti i institucioneve dhe besimi i qytetarëve.
