Pelegrinët nga Novi Sadi të cilët ndodheshin në manastirin e Banjskës gjatë kohës kur grupi i terroristëve serbë u fortifikua në këtë objekt fetar ende janë nën ndikimin e fortë të asaj që ndodhi të dielën.
Shumica e besimtarëve nuk kanë disponim të flasin për mediat. Marrëveshja është, siç thonë ata, që gjithçka që duhet ditur për të do të tregohet nga priftërinjtë që ishin përgjegjës për atë udhëtim dhe mikpritje.
Në një bisedë të shkurtër për Danas, një nga pasagjerët që donte të mbetej anonim tha se të gjithë ishin të frikësuar derisa po vazhdonte konflikti, por se nuk kishte shqetësime të tjera. Sipas tij, janë trajtuar me kujdes dhe tani e vetmja gjë që ka rëndësi është se ata erdhën në shtëpi.
Një burrë nga Novi Sadi, familja e të cilit ishte në këtë udhëtim, përcolli përshtypjet e tij nga ato orë dramatike, duke thënë se kulmi i tensionit ishte kur njerëz të armatosur hynë në ambientet e manastirit dhe u vendosën konakun e tij.
“Njerëzit tanë u frikësuan. Ata ishin duke ngrënë pas lutjes, kur KFOR-i dhe forcat policore rrethuan manastirin. Ata kishin frikë se mos përfundonin pengje ose vriteshin në shkëmbim zjarri”, thotë ky banor i Novi Sadit,
Sipas tij, drama ka zgjatur nga mesdita deri rreth orës 18:00 kur personat e armatosur kanë dalë nga manastiri.
“Gruas time i është zhdukur celulari, janë zhdukur edhe disa sende të udhëtarëve të tjerë, janë grabitur nga ata persona të armatosur që normalisht nuk komunikonin fare me besimtarët tanë. Në një moment erdhi KFOR-i për t’i legjitimuar, por nuk e kuptoj pse ata e injoruan plotësisht grupin e armatosur që ishte ende atje me armë të gjata, por pasi legjitimmit ata vetëm dolën jashtë”, vazhdoi ai.
Siç tregon ai, gjatë gjithë kohës ka qenë në kontakt me djalin e tij, i cili gjithashtu ka qëndruar në manastir.
“Ata [pelegrinët] pas legjitimimit kanë qëndruar në dhomën e ngrënies deri të hënën, të ulur në stola dhe nuk kanë fjetur, derisa është organizuar kthimi në Novi Sad. Meqë ra fjala, qëllimi i udhëtimit të tyre ishte para së gjithash një xhiro në manastirin e Rashkës dhe shkuan në Kosovë për të përfunduar vizitën, gjë që padyshim nuk ishte një vlerësim i mirë i organizatorëve, sepse aty po ndodh një konflikt latent”, tha banori i Novi Sadit,
Disa arritën t’i kapërcenin më lehtë këto orë të pasigurta dhe për shumë, më të gjata në jetën e tyre, të tjerët dridheshin, por përpiqeshin të ngushëllonin njëri-tjetrin.
Kryeprifti Brane Milovac tha pas kthimit në Novi Sad se shkuan në Kosovë për të vizituar vendet e mbretit Milutin, si dhe faltoret e tjera të Kosovës. Besimtarët kaluan nëpër Rashkë dhe vazhduan përgjatë lumit të Zi, dhe plani ishte të kalonin natën në Banjskë, por ai qëndrim u zgjat.
Ai shtoi se ka marrë me vete një autobus jo të plotë të besimtarëve nga Dioqeza e Baçkës, të cilët disa herë në vit rregullisht shkojnë në Kosovë.
“Të dielën lutja ishte e veçantë dhe joreale. Shtrihesh në shtrat në paqe dhe zgjohesh në luftë dhe as nuk dini dhe as nuk je mësuar dhe duhet të përballeni me të. Sigurisht, qëllimi kryesor ishte shpëtimi i njerëzve me të cilët erdhëm, të gjithë pelegrinët dhe besimtarët. Mes nesh mbretëroi një frymë solidarizimi, ku së bashku me igumen Danilon, ngushëlloheshim e përkrahnim njëri-tjetrin dhe lexuam lutjet. Ne e inkurajuam veten që gjithçka do të kalonte. Falë Zotit konflikti nuk zgjati shumë, por fatkeqësisht ka viktima”, tha prifti.
Dy shoferët e kompanisë transportuese “Dunavprevoz” nga Backa Pallanka nuk kanë pasur disponim për të biseduar, vetëm kanë thënë shkurt sa janë mirë.
